Wat wordt bedoeld met de term “neurowetenschappen”? In de jaren 70 was de term “neurowetenschappen” nog tamelijk ongebruikelijk. Vele inzichten in hersenen en gedrag werden toen onvoldoende op hun waarde geschat. Onderwijs op het gebied van hersenen en zenuwstelsel was uitgesproken saai en beperkte zich tot anatomische namen van hersenstructuren en wrede dierexperimenten. “Neuroscience” moest nog geboren worden.
De neurowetenschappen omvatten een breed scala aan disciplines die zich bezighouden met hersenen, zenuwstelsel en gedrag: neuroanatomie, neurofysiologie, neuropsychologie, klinische neurologie, neurofilosofie, evolutiebiologie, cognitiewetenschap en nog veel meer. Momenteel krijgen de neurowetenschappen veel aandacht in de media. Over de rol van onze hersenen in ons bestaan doen veel nieuwe ideeën de ronde. Een kernpunt hierbij is dat de plasticiteit van ons brein de basis vormt voor ons leervermogen – een stelling die overigens al rond 1900 was geformuleerd door de Spaanse histoloog Ramon y Cajal en de Amerikaanse psycholoog en filosoof William James (onafhankelijk van elkaar).
Overal op de wereld bestaan tegenwoordig instellingen die zich richten op neuroscience. Er duiken aan de lopende band nieuwe neurowetenschappelijke inzichten op, waarbij we ons steeds kunnen afvragen of die consequenties kunnen hebben voor onze samenleving. Revalidatie, onderwijs, muziek, dans en sport kunnen zeker profijt hebben van een neurowetenschappelijk perspectief.
